Sólarveldið opið er

JónAuðuns: ... eldurinn innra með henni entist fram til hins síðasta. Ólöf var boðin í afmælishóf vinkonu sinnar, dóttur Þorsteins Erlingssonar, en kom allt of seint í samkvæmið og var öll í uppnámi. Hún hafði verið á hljómleikum og orðið svo hrifin af listamanninum að hún gleymdi sér. En þegar hún kom loks í afmælishófið, afsakaði hún sig með þessari vísu: