SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (8851)
Afbrot (7)
Afmælisvísur (17)
Auður og örbirgð (12)
Ákvæðavísur (5)
Árstíðavísur (44)
Ástavísur (46)
Bitavísa (1)
Blönduós (4)
Blönduvísur (24)
Brúðarvísa (2)
Búsæld/basl (22)
Bæjavísur (25)
Bændavísur (10)
Bölmóðsvísur (33)
Daglegt amstur (58)
Draumvísur (9)
Drykkjuvísur (28)
Eftirmæli (44)
Ellivísur (23)
Ferðavísur (41)
Fjarstæður (2)
Formannavísur (10)
Gamanvísur (61)
Gangnavísa (17)
Gátur (2)
Háðvísur (17)
Heillaóskir (16)
Heilræðavísur (31)
Heimslystarvísur (22)
Heimsósómavísur (10)
Hestavísur (52)
Heyskapur (2)
Hindisvík (3)
Holtavörðuheiði (8)
Hólmavík (2)
Húnaflói (13)
Húnvetningur (11)
JH/Fjölnismenn (1)
Jónavísa (2)
Kersknisvísur (177)
Landslag og örnefni (34)
Lífsspeki (54)
Mannlýsingar (55)
minningavísa (6)
Nafnavísur (4)
Náttúruvísur (79)
Níðvísur (23)
Oddi (1)
Oft er . . . (2)
Póesíbók (2)
Pólitískar vísur (8)
Saknaðarvísur (44)
Samhljóðavísur (7)
Samstæður (1211)
Sjóferðavísur (29)
Skáldaþankar (153)
Sléttubönd (1)
Spássíuvísur (1)
Strandamenn (6)
Svartárdalsvísur (7)
Svarvísur (5)
Söguvísa (1)
Trúarvísur (3)
Tvíræðar vísur (6)
Veður (5)
Veðurvísur (44)
Vesturheimsvísa (1)
Vetrarvísur (6)
Vísnasmíði (4)
Vísur úr kvæðum (1)
Vísur úr rímum (5)
Vorvísa (7)
Þingvísur (5)
Ættjarðarvísur (4)
Öfugmælavísur (3)
SkýringarSveinn bóndi í Tungu stóð fyrir messugerð í Bræðratungukirkju - einhverjum árum fyrir aldamót - og fékk til prest, sr. Hjálmar Jónsson, upprunninn í Tunguhverfinu og IHJ, organista af húnvetnskum slóðum, sem var þá organisti Hrunamanna. Eftir messuna duttu kirkjugestir í sögur og varð hæggengt til veisluborðs í stofu, sem frúin Sveins, Sigríður Stefánsdóttir frá Skipholti, hafði útbúið kirkjugestum. En þangað inn settust fyrst Þórdís í Króki og organistinn, Ingi Heiðmar á Flúðum, tóku tal og Dísa fór að kvarta við hann um hagyrðingana þar í grenndinni sem ekki hirtu um að yrkja um heimafjöll sín - eins og t.d. Hrútfellið þetta glæsilega fjall upp á Kili. Nokkrum dögum síðar sendi organistinn henni vísuna - í pósti:
Úr Tungum marga tinda sjá
tignarfrúr og smalar og Hrútfellið með hrím og snjá hæst á stafni Kjalar. Jón í Gýgjarhólskoti kvað - fyrir sömu Dísu: Hrútfellið með hrjúfa kinn hefðarsvip og ljóma eins og Þórdís aldur sinn axlar það með sóma. |