Sitja í föstu fyrir sér hét

Í tíð Guðmundar var sá siður uppi að fólk „sæti í föstunni“, sem kallað var. Var það í því fólgið, að meðan stóð á lönguföstu mátti ekki nefna kjöt eða flot sínum réttu nöfnum, heldur skyldi kjöt nefnt klauflax og flot afrás. Misjafnlega tókst fólki að halda þessi boðorð. Eitt sinn veðjuðu þau Guðmundur og Auðbjörg Jóelsdóttir, kona hans, um það, hvort þau gætu setið í föstunni. Guðmundi varð fljótt hált á því svelli og neytti úr því allra bragða til þess að reyna að fella konu sína líka, en hún gætti sín svo að   MEIRA ↲

Í tíð Guðmundar var sá siður uppi að fólk „sæti í föstunni“, sem kallað var. Var það í því fólgið, að meðan stóð á lönguföstu mátti ekki nefna kjöt eða flot sínum réttu nöfnum, heldur skyldi kjöt nefnt klauflax og flot afrás. Misjafnlega tókst fólki að halda þessi boðorð. Eitt sinn veðjuðu þau Guðmundur og Auðbjörg Jóelsdóttir, kona hans, um það, hvort þau gætu setið í föstunni. Guðmundi varð fljótt hált á því svelli og neytti úr því allra bragða til þess að reyna að fella konu sína líka, en hún gætti sín svo að ekkert dugði. Leið svo þangað til fram á miðjan föstudaginn langa. Auðbjörg setti þá pott á hlóðir til þess að sjóða hangikjötið til páskanna. Þegar kjötið er nær því soðið, snarast Guðmundur inn í eldhúsið, þrífur pottinn af hlóðunum og hellir öllu úr honum á gólfið. Kona hans kom að rétt í þessu og bað Guð að hjálpa honum að fara svona með kjötið og flotið sem ætlað væri til páskanna. Í fátinu gleymdi hún, að hún sat enn í föstunni og mátti því hvorki nefna kjöt né flot. Varð Guðmundur harla glaður yfir sigri sínum og kastaði fram stökunni.   ↑ MINNA