Blómahafið

Í mínum suðurgugga grær
grænleitt blómahaf.
Eins og hamslaus hefðarmær
hoppa ég á kaf

og gleymi mér því gaman er
við gróðurstörfin flest.
Umpotta og uni mér
við allt það sem er best.

Blómin fögur annast, el
og ekkert þeirra kvelst.
Hverja plöntu vökva vel
vikulega helst.

Blómin elska lestur, ljóð
og líka útvarpið.
En þeim finnst líka þögnin góð
og þurfa mikinn frið.

Ég dáleidd stari á brum og blöð
og blómin varkár strýk.
Á hafið græna horfi glöð
og hugsa: Ég er rík!