Úr bréfi til mömmu

Eg má til að yrkja, en á ekkert lag
og oftast er falskur minn strengur
en þér færi eg, mamma, minn þýðasta brag
og þú fyllir hug minn nótt og dag
unz lífið og ég er ei lengur.

En hvað er þá lífið? Ein sorgarstund sár
ég sé enga birtu, en langar
í gleði og fegurð, en fæ aðeins tár
sem friða ekki lengur, en auka mér þrár
eftir Ijósi og lífi sem angar.