Við Sumarlok 1984

Að sumarlokum setjumst við að borðum
og sjáumst aftur býsna glöð og hress.
Við verðum líka eflaust létt í orðum
einkum mun hann Dúddi vís til þess.

Þeir Siddi og Tryggvi sungu tenór áður,
í sætum þeirra eru konur nú.
Bassinn var að vísu einnig dáður
og veislustjórinn hafði fólksins trú.

Úr bláum leitum birtast Húnvetningar,
úr Blöndudalnum Páll sem vinnur best.
Hún Guðríður sem gerir ræður slyngar
og Guðmundur er situr hjólahest.

En haustsins kyrrð og lognværð ljúfa, hreina
laðar menn frá strönd og dalaslóð.
Úr Eyjafirði ásjónur má greina:
Hér eru Bommi og Dísa kát og rjóð.

Svo er hér úrval vestanvatnamanna
og vitanlega eins úr Blönduhlíð,
af Króknum menn sem bera skegg á skjanna
og skrautklæd fljóð með andlit björt og fríð.

Hér sjást skáld er skrafa margt á stundum
og skrýtnir karlar Lýtingunum hjá.
Það er svo glatt á góðra vina fundum
er gleðin skín á vonar hýrri brá.