Leit

Lengi hefur þú leitað
að lind sem er svöl og tær
að björtum kliðandi brunni
sem biði þín silfurskær.

Í nótt flugu fuglar til suðurs
og fylltu myrkrið þyt.
Nú gránar haginn af hélu
og heiðin ber rauðan lit.

Enn áttu ófundinn brunninn
ófundna þessa lind.
Leit þín á liðnum dögum
líkist gulnaðri mynd.

Um sefa þinn svifar trega
- sóttir þú langt yfir skammt?
Hrímið fellur á hár þitt
en haldið skal áfram samt:

Þú veist að vötn eru tærust
þegar veður kólna um haust
sú uppspretta svölust allra
sem undan klaka braust.

Ó finnist sá blikandi brunnur
þá bergir þú endalaust.