Heima | Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Um safnið
Ljóð
Lausavísur
Höfundar
Þýðendur
Heimildir

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt  (1280)
Afmæliskvæði  (11)
Ástarljóð  (10)
Baráttukvæði  (3)
barnagælur  (1)
Biblíuljóð  (3)
Brúðkaupsljóð  (1)
Bænir og vers  (1)
Daglegt amstur  (8)
Eftirmæli  (13)
Ferðavísur  (3)
Ferðavísur, Minningar- og erfiljóð  (1)
Formannavísur  (1)
Fræðsluljóð  (1)
Gamankvæði  (18)
Grettir og Illugi  (1)
Háðkvæði  (8)
Hátíðaljóð  (2)
Heilræði  (1)
Hestavísur  (2)
Hindisvík  (2)
Holtavörðuheiði  (3)
Húnaþing  (8)
Húnvetningar  (7)
Hyllingarkvæði  (4)
Jóðmæli  (1)
Jólaljóð  (3)
Kappakvæði  (1)
Lífsspeki  (2)
Ljóðabréf  (6)
Minningar- og erfiljóð  (31)
Náttúruljóð  (48)
Oddi  (1)
Rímur  (1)
Sagnakvæði  (1)
Sálmar  (2)
Skáldsþankar  (44)
Strandir  (2)
Söguljóð  (11)
Söngvamál  (1)
Tíðavísur  (1)
Tregaljóð  (4)
Þululjóð  (1)
Ættjarðarkvæði  (15)
Ævikvæði  (2)

Heima

Fyrsta ljóðlína:Ókunnan bar mig
Höfundur:Bertil Malmberg
Þýðandi:Magnús Ásgeirsson
Heimild:Ljóð frá ýmsum löndum.
bls.123
Viðm.ártal:≈ 0
1.
Ókunnan bar mig
á bernskustrendur
eftir tugi af árum
með tómar hendur.
2.
Víkin gjálpar blýgrá
á blökkum hleinum.
. . . Ég staðnæmist við bing
af brunnum greinum.
3.
Hér brann minn bernskueldur
með birtu og spekt.
. . . Hve allt er löngu síðan
og óskiljanlegt.
4.
Um vangann andar gusti
óræð fyrndin.
Ég strái hnefa af ösku
út í vindinn.