Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1291)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Sálmur (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Tvö kvæði um óskyld efniFyrsta ljóðlína:Hve arabískt, langt
Höfundur:Kristján Karlsson
Heimild:Kvæðaúrval. bls.51
Viðm.ártal:≈ 0
I
Hve arabískt, langt var eitt sinn vort framtíðarskyn hve öruggt vér lögðumst til hvíldar hjá pálma og hlyn hver eigin skuggi er að síðustu heillandi vin. II Í byrjun er orðið hver hugmynd, hver hreyfing skal vís en hjarta skáldsins er þröngt og fátt sem það kýs: ein hugsorfin minning og niðandi vatn undir ís. |
