Jafndægri á haust

Kvöldskinið gullna dofnar senn og dvín
dagsljósið verður óðum rauðar glætur.
Laufþreytu trjánna leggur inn til þín
- þig langar ekki framar að vaka um nætur.

Í köldum veðrum veitist lítið hlé
visnar hvert lauf og burtu feykjast lætur.
Ó að þú hefðir - eins og þessi tré -
eignast á liðnu sumri dýpri rætur.