Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1291)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Sálmur (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Um Snældu - eftirlætishryssu höfundarFyrsta ljóðlína:Sú var tíð við Fnjóská fyrr
Höfundur:Sigurður Jónsson frá Brún
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Hestavísur
1. Sú var tíð við Fnjóská fyrrfórstu á sprett um nætur. Neisti fékk ei kúra kyrr kveiktu hann harðir fætur. 2. Út af dautt er eldhart grjótóttaðist fótatakið tók samt undur mjúkt á mót mínum rassi bakið. 3. Nú hefur ellin lagst á lunglimi dróma vafið. Þó er lundin eilíf-ung ör og djúp sem hafið. 4. Sú var tíð að sól og jörðsá ég tæpast gáður. Fjörið þitt og framtök hörð fengu mér þess áður. 5. Enn þú vekur aldinn siðöðrum skepnum betur. Hnakkurinn er mér heimilið hryggurinn óðalssetur. |
