Andlát bróður míns Jóns

Sólin, hún settist í hafið
síðla í vestri í kvöld
og glitofin gullroðin skýin
gældu við húmsins tjöld.

Hún átti að rísa að morgni
í austri, að vanda á ný
en nú byrgðu kolsvartir klakkar
og kólgusvört óveðursský.

Gest hafði borið að garði
gestinn með bitrasta ljáinn
minningar byltast í brjósti
bróðir minn yngsti er dáinn.