Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1278)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Bænir og vers (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
AndsvarFyrsta ljóðlína:Elsku manns á eigin reit
Höfundur:Jón Guðmundsson Garði Þistilfirði
Heimild:Ljóðmæli JG. bls.160
Viðm.ártal:≈ 1925
1. Elsku manns á eigin reitenginn skyldi lasta. Ást við mína eigin sveit ungur batt ég fasta.
2. Nauman skammt ég nægja læt:Nokkur mun ei vafi að eins er barni móðir mæt minnstan auð þó hafi.
3. Þó að bæði basl og stríðbikar lífsins fylli vil ég enda ævitíð arma hennar milli. Athugagreinar
Höfundi var boðin jörð í fjarlægri sveit og lýst fyrir honum hvað hans sveit væri köld og fátæk og fráleitt væri að sjá eftir æskustöðvunum.
|
