Formannavísur

Þessir leiða línum á
lenda heiði Gýmis á
vogs þó freyði valvan blá
vörum breiðu Gjögurs hjá:

Gýmis órum alvanur
ægis ljóra síðhöttur
þangs á flórinn framdrífur
fokkujórinn Brynjólfur.

Værð þótt brjáli veðra són(n)
vaskur Páli borinn Jón
Gauts af nála Gefíón
geddu skála teymir ljón.

Magnús leiðir mars á rið
mjaldurs heiða bjarndýrið
törgu meiða traust þarf lið
tilþrifsgreiða hraustmennið.

Dansa lætur, lýðir tjá
lýra strætis blakkinn há
Ránardætra öxlum á
Einar gætinn Kleifum frá.

Hlés þó sprundin hefji dans
hvítum undir voða fans
götu skundar geddu ranns
gyllir sunda Jónatans.

Einar slunginn aflamann
ei sporþungan, skriðdrjúgan
sels á bungu setja kann
sækonunga léttfetann.

Stór við undur storma hríns
stýrir hundi mastra líns
út um grundu uggasvíns
Einar kundur nafna síns.

Gaufar tvistur sels um svið
sjaldan fyrstur út á mið
hrottabyrstur hlyni við
heitir Kristján, manntetrið.

Nú hef talda þessa þá
þverra skvaldir kvæða má
sem að kaldan ægi á
öskum halda Gjögri frá.

Er það heitust óskin mín
að þeim veiti hjástoð sín
sá, sem breytir vatni í vín
og velur sveitum höppin fín.

Hætti eg þessum heimsku nið
hróðrar messu þrýtur klið
óska eg hressi óð minn við
eitthvert blessað leirskáldið.