Hugumkæra Húnaþing

Hérað inn af Húnaflóa
hugarsjónin litið fær
engi, tún og akra frjóa
allt mót sól og vori hlær.
Opnast dalir inn til heiða
augað heillar tilbreyting.
Skín á jöklaskalla breiða
skraut í víðum fjallahring.

Þar er hérað hetjusagna
hörputóna Bragamáls
góðra hesta, göfgra bragna
glæstra kvenna, ástabáls.
Æskuvagga menntamanna
mestu, sem að land vort ól.
Allt hið góða, allt hið sanna
á í faðmi þínum skjól.

Man ég þig frá æskuárum
er eg geymdi sauðahjörð.
Gróðri feginn gleðitárum
grét ég við þinn blómasvörð
vors er gestir saman sungu
sumarljóðin mild og hlý
ort af Guði á alheimstungu
eilífðgömul, sífellt ný.

Morgna þinna man eg stundir
minningin er björt og hrein
glóðu sólargeisla-mundir
gæddu lífi jafnvel stein.
Vorsins blær frá himni heiðum
hlýr og léttur fór um grund
elfur fram í bugðum breiðum
beindu leið á ægis fund.

Gróður reis á grund og hjöllum
gljúfrabúar nótt sem dag
niðr´ í þröngum hamrahöllum
hressilegan kváðu brag.
Þá var líf í þínum æðum
þrungið krafti hjartað sló
alls staðar á öllum svæðum
upp til jökla fram að sjó.

Vertu ávallt æskusveitin
öllum börnum þínum skjól
meðan brekkur, blómaleitin
brosa móti vori og sól
meðan röðull geislaglæðum
gyllir bláan fjallahring
meðan daggir drjúpa af hæðum
Drottinn blessi Húnaþing.