Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1291)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Sálmur (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
FyrirspurnFyrsta ljóðlína:Sástu mann, svipþungan, fattvaxinn
Höfundur:Sigga „skálda“
Heimild:Misskipt er manna láni. bls.I 41-42
Viðm.ártal:≈ 1800
Flokkur:Háðkvæði
Sástu mann, svipþungan, fattvaxinn,
gráleitan, grettir oft kampaskinn, teperar augu, viprar vör, vanur á kæki, góma beitir hvössum hjör, hláturs með skræki, hárþunnur, hnútar í skalla, hugstoltur, ræður sér valla, níðorður um nábúa alla; einatt segir: a og nú. Lyginn, svikull, latur, þrár, hann lofar sig sjálfur, lyginn, svikull, latur, þrár, hann lofar sig sjálfur. Athugagreinar
Sigga skálda spurðist fyrir um mann sinn, næsta gröm og þungorð.
|
