Lausamannslífið

Löng er lausamannsins nótt,
lúrir hann á milli voða rótt
þetta tólf til þrettán stundir;

Hirðir hús með tuttugu’ ám,
heldur þess á milli saman hnjám
og súpudalli situr undir.

Ef að veðri eitthvað er,
eða hann til næsta bæjar fer,
nokkuð hvílir hann sig betur:

Átta klukkutíma til
teygir hann þá dúrinn hér um bil. –
Og svona líður sérhver vetur.
Gvendr smali.