Haustið kallar hátt við dyr

Jón Daníelsson f. 1949 varðveitti vísur nafna síns á heimasíðu sinni og rifjar upp um mæðiveikina og hliðvörðinn:
Jón Marteinsson var á þessum tíma „hliðvörður“ á Holtavörðuheiði. Mæðiveikinni hafði nýlega verið útrýmt af Íslandi með gríðarlegu átaki. Í heilum landshlutum hafði öllu sauðfé verið lógað. Í staðinn fengu bændur lömb af ósýktum svæðum. Samtímis voru settar upp girðingar þvers og kruss um landið til að hindra smit. Ein þessara girðinga lá þversum á þjóðveginn yfir Holtavörðuheiði. Hliðsins gætti Jón   MEIRA ↲

Jón Daníelsson f. 1949 varðveitti vísur nafna síns á heimasíðu sinni og rifjar upp um mæðiveikina og hliðvörðinn:
Jón Marteinsson var á þessum tíma „hliðvörður“ á Holtavörðuheiði. Mæðiveikinni hafði nýlega verið útrýmt af Íslandi með gríðarlegu átaki. Í heilum landshlutum hafði öllu sauðfé verið lógað. Í staðinn fengu bændur lömb af ósýktum svæðum. Samtímis voru settar upp girðingar þvers og kruss um landið til að hindra smit. Ein þessara girðinga lá þversum á þjóðveginn yfir Holtavörðuheiði. Hliðsins gætti Jón Marteinsson.
Sjálfur fór ég aðeins tvisvar suður yfir heiðina á bernskuárum mínum. Síðara skiptið var 1961, þegar ég var orðinn 12 ára og þá minnir mig að pabbi hafi bent mér á lítinn kofa og sagt að þarna hefði Jón Marteinsson átt heima á sumrin. Þá fórum við hins vegar yfir pípuhlið, sem trúlega hefur verið nýlegt. Pípuhliðin komst búpeningur ekki yfir og þegar pípuhliðið var sett upp á Holtavörðuheiðinni þurfti ekki lengur neinn hliðvörð.
Af háheiðinni sér vel norður yfir Hrútafjörð og tunguna sem árnar tvær hafa mótað í landið. Hrútafjarðará að vestan en Síká að austan. Að austanverðu við Síká stóðu lengi tveir bæir: Foss, skammt innan við Bálkastaði og svo Fosssel alveg inni við heiðargirðingu. Fosssel var í byggð fram á níunda áratuginn, en Foss fór endanlega í eyði einhvern tíma seint á sjötta áratugnum, eða kannski um 1960.
Aldrei vissi ég hvort nafni minn fór inn að Fossi eða hefur kannski einfaldlega horft yfir sína horfnu sveitasælu frá vinnustaðnum uppi á miðri Holtavörðuheiði þegar hann orti þessar vísur.
Ég man vel þegar ég heyrði Jón Marteinsson fara með þessa vísur. Sjálfur lærði ég fyrstu vísuna strax, en trúlega væri hún samt gleymd ef við pabbi hefðum ekki rifjað hana upp saman svo oft sem raunin varð. Svo mikið er þó held ég alveg víst að vísan var ný á þeim tíma, sem sagt trúlega ort eitthvert haustið á árabilinu 1955-1960. Það stemmir vel að hann hafi farið norður í sveitina sína um haustið áður en hann fór suður.
Hinar þrjár vísurnar hefur pabbi kunnað, því Inga systir mín fann þær hjá sér og hafði skrifað eftir pabba. Jón Daníelsson gráskeggur úr Hrútafirði
http://jondan.is/jondan/D10Master.aspx?D10cID=page4&ID=24&catID=7   ↑ MINNA