Hjá karlinum í tunglinu

Snjólétt var á tunglinu og hláka eins og hér
þar hlýjum geislum sól á bæinn stráði.
Þversum upp í rúm sitt karlinn hafði hallað sér
þar hjá var kisa og gestaferðum spáði.
Ærsli voru í rakkanum og ákaft gelti hann
er einhver þéttingsfast að dyrum barði.
Bóndi sendi vinnukonu fram að finna þann
ferðamann, er borið hafði að garði.

Hún kom að vörmu spori og mælti þannig: „Það er hann
þessi, sem mig hefur verið að dreyma.
Hann segist þurfa að tala við þig, sjálfan húsbóndann
og segist gleðjast yfir að þú ert heima.
Trúað gæti ég hann væri mikið menntaður.
Mun þó, held ég, ekki vera prestur.
Mér líst bara vel á hann, en þó er ´ann helst til þurr.
Þetta er, held ég, langt að kominn gestur.“

Húsráðandi skeggið strauk og fór svo fram í dyr
fagnaði komumanni hýr í bragði.
Enginn þangað honum líkur hafði komið fyrr
höndina rétti gesturinn og sagði:
„Komdu sæll og blessaður. Bjarni heiti ég
Benediktsson. Af landi feðra minna
Íslandi á jörðinni, um óralangan veg
er ég hingað kominn þig að finna.“4. „Já, það mun langt“, kvað bóndi, „hingað heiman að frá þér.
Hefurðu gengið þetta í einni lotu?
Komdu í bæinn. Þér er orðið, mætti segja mér
mál að hvíla þig og fara úr votu“.
„Þökk,“ kvað hinn. Svo gengu þeir í bæinn báðir tveir.
- Sá bær er traustur, rís á fornum grunni. -
Bjarni heilsaði fólkinu og síðan settust þeir
við suðurglugga innst í baðstofunni.

Þeir byrjuðu að tala um hvað tíðin væri góð.
„Ég tók mig upp“, kvað Bjarni, „er fór að hlána
til að finna þig og vita hvort þú hefðir sparisjóð
sem hefði nokkrar krónur til að lána.
Þannig er að gjöld hjá okkur eru nokkuð þung
og æskilegt að ná í lán hið fyrsta“.
- Þá tautaði yfir verkum sínum vinnukonan ung:
„Ég vildi´, að húsmóðirin byði ´onum að gista.“

„Það fengust lán“, kvað Bjarni, „meðan vinstri stjórnin var
vestan hafs sem kunnugt er af fréttum.
Nú höfum við fengið aðra stjórn og annað stjórnarfar
og ekki munt þú verða fyrir prettum
því Emil minn úr Hafnarfirði traustan telja má
og trúverðugan mann á allar lundir.
Þar að auki skrifar minn flokkur aftan á
alla stjórnarvíxla um þessar mundir.“