Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (1291)
Afmæliskvæði (11)
Ástarljóð (10)
Baráttukvæði (3)
barnagælur (1)
Biblíuljóð (3)
Brúðkaupsljóð (1)
Daglegt amstur (8)
Eftirmæli (13)
Ferðavísur (3)
Formannavísur (1)
Fræðsluljóð (1)
Gamankvæði (18)
Háðkvæði (8)
Hátíðaljóð (2)
Heilræði (1)
Hestavísur (2)
Hindisvík (2)
Holtavörðuheiði (3)
Húnaþing (8)
Húnvetningar (7)
Hyllingarkvæði (4)
Jóðmæli (1)
Jólaljóð (3)
Kappakvæði (1)
Lífsspeki (2)
Ljóðabréf (6)
Náttúruljóð (48)
Oddi (1)
Rímur (1)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (2)
Sálmur (2)
Skáldsþankar (44)
Strandir (2)
Söguljóð (11)
Söngvamál (1)
Tíðavísur (1)
Tregaljóð (4)
Þululjóð (1)
Ættjarðarkvæði (15)
Ævikvæði (2)
Úr ljóðabréfiFyrsta ljóðlína:Ekki kvarta eða margt um tala
Höfundur:Ingveldur Þórðardóttir
Heimild:Munnleg heimild. Viðm.ártal:≈ 0
Tímasetning:1900
1. Ekki kvarta eða margt um talamínu hjarta of þungt er, eymdin hart að dyrum ber. 2. Áfram líður ævitíðin stranga,enda lífsins líður að, lukkan sendist mér við það.
3. Þakkir vanda vil ég bandaeyju,allt það góða, er þú hér auðartróða, sýndir mér. 4. Happadagur harla fagur skínialla þína ævistund, unz þú tekur hinzta blund. 5. Þú skalt bjóða þinni móður trygguallt það góða, er þú mátt auðartróðu veita dátt.
6. Ykkur báðar, eikur þráðu, fögrufel ég hæða hæstum smið hann mún ætíð veita lið.
7. Í Guðs friði ætíð sértu, eyjan hringabúin dyggð og blíðum sóma bragnar margir þær um róma. Athugagreinar
Um Ingveldi ömmu sína sagði Þórunn Elfa Magnúsdóttir rithöfundur: "Svo hefur mér verið sagt, að heimilið á Horni og eins Skeljabrekku hafi
fram eftir árum verið glaðvært, fólkið frjálslegt og haft mikið yndi af
frásögnum, kveðskap og söng. Amma var mjög bókhneigð, stálminnug á það
sem hún las og heyrði, jafnt á ljóð sem laust mál, og sagði vel frá.
Hagmælt var hún, en flíkaði lítt. Vísum hennar var ekki haldið til haga,
enda heimilisfólkinu ekki ætíð ljóst, hvað var eftir hana sjálfa og
hvað eftir aðra af því, sem hún mælti af munni fram. Veit ég ekki til að
neitt hafi geymzt eftir hana utan eitt ljóðabréf, til unglingsstúlku,
sem gladdist mikið yfir þessu bréfi og lét seinna færa það inn í
póesíbók, sem flestar ungar stúlkur eignuðust í vingjöf á þeim tíma."
|