Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Jón Sigfússon Bergmann 1874–1927ÞRJÚ LJÓÐ — 34 LAUSAVÍSUR
Jón Sigfússon Bergmann, kennari og sjómaður, fæddur á Króksstöðum í Miðfirði í Vestur-Húnavatnssýslu. Foreldrar hans voru Sigfús Bergmann Guðmundsson og fyrri kona hans, Jóhanna Jónsdóttir. Jón bjó víða og stundaði einnig sjóróðra og siglingar, barnakennslu og löggæslu í Hafnarfirði. Hann var hestamaður góður og snjall hagyrðingur. Eru sumar vísna hans einmitt um ágæta reiðhesta. Eftir hann komu út ljóðabækurnar Ferskeytlur 1922 og Farmannsljóð 1925. (Sjá Hver er maðurinn I, bls. 397)
Jón Sigfússon Bergmann höfundurLjóðHefð ≈ 0Verðlagsskrá ≈ 0 Vetur ≈ 1925 LausavísurAuður dramb og falleg fötÁstin blind er lífsins lind Bátar fiskum fylltu skut Birkigróin grundin þín Blómin falla bleik í dá Dæmdu aldrei aðra frekt Ef þú skríður aldrei lágt Einhver gæti orðið sár Eins og knör í óskabyr Enginn sæi á mér blett Enginn þekkir allan rétt Grunnfær skreið hann skyldum frá Hann sem fé og frægðir kaus Hlýi og snjalli hreimurinn Kaus sér aldrei królaleið Kunnir þú með krónuplóg Mikil þingsins ábyrgð er Munarglæðum gladdi sál Myrkrið svarta flýði frá Sá ég lokuð sundin flest Skrefagleiður gekk ég frá Skrefagreiður gekk ég frá Sýknir þola sumir menn Tíminn vinnur aldrei á Vertu gestum unun öll Vonin gefur lífi lit Vorið ég að vini kýs Yfir lífsins öldusog Ýmsir vaka allar nætur Þegar háar bylgjur böls Þeim er lífið fréttafátt Þó að leiðin virðist vönd Þó að skifti um veg og völd Þótt mér bregðist hyllin hlý |
