Kvæða- og vísnasafnið Haraldur
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (334)
Afmæliskvæði (25)
Ástarljóð (4)
Baráttukvæði (1)
Bæjavísur (6)
Bænir og vers (5)
Daglegt amstur (21)
Eftirmæli (2)
Ellikvæði (2)
Formannavísur (4)
Gamankvæði (24)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (5)
Heimsádeilur (2)
Helgikvæði (1)
Hyllingarkvæði (29)
Jólaljóð (20)
Lífsspeki (14)
Ljóðabréf (10)
Náttúruljóð (49)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (1)
Skáldsþankar (55)
Særingar (1)
Tíðavísur (17)
Tregaljóð (8)
Vögguljóð (1)
Þululjóð (6)
Ættjarðarkvæði (9)
Ævikvæði (1)
Kalda sumarið 1979Fyrsta ljóðlína:Mæða háir mörgu nú
Höfundur:Óskar Karlsson
Heimild:Norðurslóð. bls.3.árg., okt. 1979 ,8. tbl. bls. 2
Viðm.ártal:≈ 1975
Tímasetning:1979
Flokkur:Tíðavísur
Skýringar
Þessar hringhendur eru ortar með hart vor og kalt sumar í huga segir höfundur.
Það leynir sér ekki að þessi stef eru í ætt við norðansveljuna, sem réð ríkjum á norðurslóð allt vorið og sumarið. Var undir það síðasta komið langleiðina inn að hjartarótum og farin að narta í sálir manna.
Mæða háir mörgu nú
menn þó nái að tóra. Ótíð þjáir byggð og bú bæði smáa og stóra. Ólgu hryndir aldan há, iðu myndast bingur. Hamast vindur heiðum á, hátt í tindum syngur. Fjöllin stynja mistri mót meini kynja hörðu. Skýin drynja dökk og ljót, dropar hrynja á jörðu. Ennþá vakir helja hörð, hauður makar tárum. Fífil sakar frost í jörð, fjölgar klakasárum. Þekur landið þoka grá, þyngist vandi frekur. Svalur andi sænum frá sumri granda tekur. Fuglakynið kroppar hól, kynnir hlyni trega. Aldrei skin af skærri sól skín hér vinalega. Kalt á sléttu kúrir blað krankt og mett af lúa. Engin spretta á sér stað, ekki er létt að búa. Körg í hljóði kulnar trú, kjark úr blóði flæmir. Bóndans gróði brestur nú, bjargarsjóði tæmir. Illa vandað veðrið fúlt veg og sanda grefur. Norðanfjanda og sunnansúld saman blandað hefur. Gefist lag á gengið nú, gróður hagann prýði. Endar bragur, örvist trú. Ólánsdagur líði. |
