Þegar Lionsmenn fengu ljósmóður á fund

Margt hefur formaður mjög gott á prjónunum
og mæðist í flestu hjá Dalvíkur - Ljónunum.
Er ljósmóður fékk til að liðsinna köllunum
þá leifruðu augu og rauk upp úr sköllunum.

Ljósmóðir unga var lífsglöð að vonunum
lýsti af nærfærni ófrískum konunum.
Meðgöngutíma, sem mörgum er framandi
mikið hvað sumum, fannst þetta lamandi.

Þörf reyndist kennslunni Vídeovæðingin
var hér á skerminum endursýnd fæðingin.
Fræðsla sem þessi mikils er metandi
makráður faðirinn brauðsneiðar etandi.

Fæðingin reyndist fljót bæði og rennandi
flestum var útsýnið ókunnugt, spennandi.
Álagið reyndist þó ýmsum of tryllandi
þeir útgöngu leituðu, fundinum spillandi.

Fyrstur hljóp Sveinbjörn fölur á vöngunum
formælti unaði og heitustu löngunum.
Jóhann fór næstur, volandi, vælandi
Valdimar síðastur, næstum því skælandi.

Stjórnin við háborðið titraði á taugunum
tárin þau streymdu úr rauðþrútnum augunum.
Baldi var stjarfur og starði á myndina
honum stóð ekki á sama um holdið og syndina.

Loksins þegar höfuðið birtist á barninu
bilaði kjarkur hjá ritara skarninu.
Ókyrrðust margir, sér akandi í stólunum
andlitin mynntu á Grýlu á jólunum.

Margir með spurningu voru á vörunum
vissu að ekki mun standa á svörunum.
Hvattir af formanni til frekari kynningar
flestir sér undu við hugljúfar minningar.

Hvernig er háttað með barnsgetnað byrjandi?
Með bráðlæti unglings var Arngrímur spyrjandi.
Um uppruna mannsins, hann löngum er leitandi
ljósmóðir þungbúin svaraði neitandi.

Loksins var formaður fundinum slítandi
feginn að losna, boginn og snýtandi.
Félagar óbreyttir frelsinu unnandi
fóru að endingu, lærðir og kunnandi.