Kvæða- og vísnasafnið Haraldur
SöfnÍslenskaÍslenska |
Flokkar
Allt (334)
Afmæliskvæði (25)
Ástarljóð (4)
Baráttukvæði (1)
Bæjavísur (6)
Bænir og vers (5)
Daglegt amstur (21)
Eftirmæli (2)
Ellikvæði (2)
Formannavísur (4)
Gamankvæði (24)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (5)
Heimsádeilur (2)
Helgikvæði (1)
Hyllingarkvæði (29)
Jólaljóð (20)
Lífsspeki (14)
Ljóðabréf (10)
Náttúruljóð (49)
Sagnakvæði (1)
Sálmar (1)
Skáldsþankar (55)
Særingar (1)
Tíðavísur (17)
Tregaljóð (8)
Vögguljóð (1)
Þululjóð (6)
Ættjarðarkvæði (9)
Ævikvæði (1)
Síðasta vísan mínFyrsta ljóðlína:Þegar dauðans móða mig
Höfundur:Albína Bergsdóttir
Heimild:Norðurslóð. bls.29. árg. 17. nóv.2005 bls 3
Viðm.ártal:≈ 1975
Flokkur:Ellikvæði
Skýringar
Birt í Norðurslóð 17. nóv. 2005 í tilefni af 90 ára afmæli kvenfélagsins Tilraunar í Svarfaðardal.
Þegar dauðans móða mig
með sér burtu tekur. Alvalds hönd á öðrum stig til æðra lífs mig vekur. Ekkert veita yndi má allt er dautt sem lifði forðum. Sjálf er eg orðin gömul, grá og gengin öll úr réttum skorðum. Yfir lít eg ævistund ýmsar myndir þaðan geymi. Sofna eg hinn síðsta blund sátt við allt í þessum heimi. |
