SöfnÍslenskaÍslenska |
Eiríkur Pálsson (Prjóna-Eiríkur) 1825–1900EITT LJÓÐ — SAUTJÁN LAUSAVÍSUR
Eiríkur fæddist í Pottagerði í Skagafirði, sonur Páls Þorsteinssonar bónda og skálds í Pottagerði og konu hans, Gunnvarar Rafnsdóttur. Hann missti föður sinn 1829 og var alinn upp á nokkrum hrakningi, ýmist hjá vandalausum eða móður sinni. Hann var bóndi á ýmsum bæjum í Svarfaðardal en lengst af þó á Uppsölum 1861–1878 að hann brá búi en var hjá dóttur sinni og tengdasyni á Uppsölum til æviloka. Kona Eiríks var Margrét dóttir Gunnlaugs fræðimanns á Skuggabjörgum í Deildardal og á Skuggabjörgum bjó Eiríkur í tvíbýli við tengdaforeldra sína á árunum 1855–1857. Eiríkur var frægur fyrir prjónaskap og mun fyrstur manna í Svarfaðardal hafa eignast prjónavél. (Skagfirzkar æviskrár. Tímabilið 1850–1890 V. Útg. Sögufélag Skagfirðinga. Akureyri 1988, bls. 59–62).
Eiríkur Pálsson (Prjóna-Eiríkur) höfundurLjóðBæjarvísur ≈ 1850LausavísurArnarleir ég enda hérÁ því mun ég einatt klifa Býr á Hálsi bóndi frjáls Eg er snauður og hjá lýð Einn til bóta er Árni mér Eiríkur á Uppsölum Eiríkur sem eyrað beit Harðar mylja hrannirnar Hristist vengi hrykktu fjöll Lúr er kominn í litla Pál Oftast drunginn ólundar Svo kveð ég þig Siggi minn Sögu nú ég segja skal Söl hrognkelsi kræklingur Vaka slær hjá Vökuhól Þegjum bíum haf ei hátt Þú átt pennan þann ég kenni fínan |