SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Sonnetta, óstýfð nema í lokarími, síðstuðluð, fyrsta rímblokk endurtekinDæmi
Vorið er liðið, ilmur ungra daga
orðinn að þungum, sterkum sumarhita, æskan er horfin, engir draumar lita ókomna tímans gráa sinuhaga. Við erum fæddir úti á eyðiskaga, eilífðarsjórinn hefur dimma vita, fánýtar skeljar fyrir blóð og svita fengum við keyptar, það er mannsins saga. Þó hef ég aldrei elskað daginn heitar – eilífðarnafnið stafar barnsins tunga – fátæka líf! að þínum knjám ég krýp, áþekkur skuggablómi, er ljóssins leitar, – leggurinn veldur naumast eigin þunga – fórnandi höndum þína geisla eg gríp. Jóhann Sigurjónsson: Sonnetta Ljóð undir hættinum≈ 1900 Jóhann Sigurjónsson
|