1.
Hér við mæðustríðin ströng
stirt mér finnst að þreyja.
Þótt mín ævin ei sé löng
óska ég helst að deyja.
2.
Guð sem ræður öllu einn
einn mun vorkunn sýna.
Honum því af hjarta hreinn
harma fel ég mína.
3.
Hann sem lætur hryggð og sorg
hér á börn sín falla.
Þeim er ætíð örugg borg
ef þau biðja og kalla.
