Undir líður ævinón

Undir líður ævinón
ei skal hryggjast, drengur
fipast höndum, förlast sjón
flest til þurrðar gengur.

Kraftur handa eyddur er
ei var stóru að flíka,
brjóst og fætur bila á mér
bakið kvartar líka.

Þó mannleg gatan þyki þröng
þá má gá að hinu,
að dag hvern styttist leiðin löng
lífs að takmarkinu.