Haustar að og hrímgast lauf

Haustar að og hrímgast lauf
himins opnast gáttin.
Fölna strá í klettaklauf
köld er norðanáttin.

Eykst nú mæða mjög um sinn
mjöllu klæðist jörðin.
Vindur glæðist, víst ég finn
vetur næða um skörðin.

Komið er allt á kaf í snjó
krakkar fara á skíði.
Ár og lækir, lind og mó
leggur vetrarhýði.