Sofa halir sætum hjá

Bókarhöf. segir: Þótt mikið væru um gamanvísur hjá Sigurði og þeim, sem við þessa ljóðagerð fengust á heimilinu, var allt græsku- og hnútulaust, en eitt sinn lá þó við að út af bæri. Var þá verið við heyskap fyrir vestan Norðurá í Sólheimatungu, en heyskaparfólkið í Sólheimatungu lá þá við í beitarhúsum, sem voru þar niður hjá engjunum. Kvöld eitt, þá fólkið í Sólheimatungu var komið til náttstaðar, gengur þeir Sigurður og Ásmundur (bróðir bókarhöf.) fyrir fjárhúsdyrnar og kvað við raust nýorta vísuna. Fengu þeir vísu á móti, en hún er gleymd.