Komdu nú að kveðast á

Bókarhöf. segir: Mikið gerðum við krakkarnir af því að kveðast á. Venjulegast byrjaði þá einhver á fyrstu vísunni, sjá hér ofar. Sjálfsagt var að endurtaka síðasta stafinn með áherslu til að minna mótkvæðamanninn á hvernig svara skyldi. Þannig var haldið áfram meðan vísnaforðinn entist, þá var kveðið í kútinn. Sá sem meira kunni, kom með þrjár vísur með þeim upphafsstaf sem vantaði áður en hinn gat rifjað eina upp. Þetta barnagaman hafði sína góðu hlið, því það varð til að miklu meira var lært af vísum en annars hefði verið.   MEIRA ↲

Bókarhöf. segir: Mikið gerðum við krakkarnir af því að kveðast á. Venjulegast byrjaði þá einhver á fyrstu vísunni, sjá hér ofar. Sjálfsagt var að endurtaka síðasta stafinn með áherslu til að minna mótkvæðamanninn á hvernig svara skyldi. Þannig var haldið áfram meðan vísnaforðinn entist, þá var kveðið í kútinn. Sá sem meira kunni, kom með þrjár vísur með þeim upphafsstaf sem vantaði áður en hinn gat rifjað eina upp. Þetta barnagaman hafði sína góðu hlið, því það varð til að miklu meira var lært af vísum en annars hefði verið. Lærðust því stundum heilar rímur og vísnaflokkar; meira var þó gert að því að læra þær vísur er höfðu þá upphafsstafi svo sem a og r, sem mest var af í vísnaendum. Jóhann bróðir minn sló okkur öll út í vísnakunnáttunni, enda var hann elstur af okkur börnunum sem heima voru, því Málfríður hafði þá lært til ljósmóður og farin að heiman. Eitt sinn vorum við þrjú á móti honum einum. Stóð sú kvæðasenna yfir í þrjá daga; voru þau lög sett, að hver aðili mátti hafa einn klukkutíma til umhugsunar að frátöldum svefntíma. Að lokum kvað hann okkur öll í kútinn og þótti illt mjög þó ekki yrði við gert.   ↑ MINNA