Eitt sinn í mikilli ótíð og harðindum varð Stefán bóndi Guðrúnar svo argur er verst horfði að hann neitaði að lesa húslesturinn, varpaði þá Guðrún fram stökunni.
Hér er æði fullt með fúss
fást ei ræður þuldar
utan bæði og innanhúss
eru næðings kuldar.
