Þessar klappir þekkta ég fyr

Norður í Þingeyjarsýslu hvarf eitt sinn  drengur á fjórða árinu. Var hann viku í burtu og fannst aftur neðan undir háum klettum er voru í nánd við bæinn. Sáust þá þrjú fingraför á kinn hans. En er hann var spurður að hvar hann hefði dvalið sagðist hann hafa verið á bænum þarna sem þeim sýndust vera klettar einir. . . . Ólst drengurinn upp og varð merkisbóndi. Eitt sinn reið hann fram hjá klettum þessum og kvað hann þá vísuna. Þennan mann sá Hallgrímur læknir Bachmann og sá fingraförin á kinn hans sem hann og bar til dauðadags.