Rímur af Án bogsveigi - 4. ríma, vísur 1-3 og 5

Sinnir spaka sveitin mæt
svefni slaka valdið.
Einn eg vaki og ljóðum læt
litla þakið spjaldið.

Hvert ónaumar lund mun ljá
lukku tauma njóta
vaða drauma eða á
óðar straumum fljóta.

Drauma stand og vísna veg
við sem blandast gaman
fyrir andann álít eg
ótakandi saman.

Vakinn maður þegar það
þekking laðar fremur;
tvennt er hvað þá tíðast að
til hugnaðar kemur.