Land og þjóð

Land og þjóð er orðið eitt.
Annars væri hvorugt neitt.
Götu voru helgað hefur
hetja mörg, er fallin sefur
fyrr sem stríddi þjáð og þreytt.
Sjórinn, haginn
heiðin, skaginn
huga barnsins að sér vefur.
Mæðra og feðra arfur er
allt, sem fyrir sjónir ber.

Öll þín sorg og öll þín tár
öll þín kvöl í þúsund ár
öll þín frægð og gæfugengi
grípur vora hjartastrengi
hver ein minning sæt og sár.
Slungið harmi
barm frá barmi
bergmál tímans varir lengi.
Undir logar orka hljóð:
allt sem gerir menn að þjóð.

Því var ei til einskis gjörð
ævi vorrar ganga hörð.
Allt sem tímans óró geymir
andi og mold þín, móðurjörð.
Lífs þíns óður
æstur, hljóður
eins og lind um hjartað streymir.
Guði vígt og eilíft er
allt, sem fagurt býr með þér.