Ferðasaga - í nýtísku skáldskaparstíl

Langferðabíll
borðalögð húfa og glápandi skríll
kona sem kyssir sinn maka
krakki sem skælir og hrín
stúlka með stærðartösku
strákur fullur sem svín
fólk sem í bekkina bröltir
hossar og hagræðir sér
setur upp merkissvip:
„Það er svei mér of þröngt um mig hér“

Handtök og hurðarsköll - start
hnykkur og blossandi fart.

Reynivallaháls
roði og fölvi við vitund um gildi sín sjálfs.
„Bara að bremsurnar haldi
bílstjórinn sé nógu æfður“.
Ofan í sér er andanum haldið
angistarskrækur er kæfður.
Örlítið bænarbrot
byrjar að fæðast, en deyr.
Allir á jafnsléttu aftur.
Útþynntur brandari! Heyr!

Hvalfjarðarbotn
- (Kölski og Sæmundur rímuðu „Drottn“) -
Klígja undir kúptum barmi
kastað upp af stúlkugarmi.
Glósur og glott hjá sumum
greiðviknisstjan hjá hinum.
Í aftasta sætinu eykur gleði
„gráa merin“ hjá góðum vinum.
(Það er ekki stóðhross með fjör og fors
en flaska með drykknum „White horse“).

Skorradalsvík
skammir út af pólitík.
„Bölvað sé allt bitlingalið“.
„Allt er betra en íhaldið“.
Kvöldúlfur, Rauðka, Kiljan og Moggadót
Kreppulán og Stóriskattur í þokkabót.

Ferjukot
á fremsta bekknum augnabliksskot
vonir um vonnstepp og fox trott
vangadans og margt annað gott.

Holtavörðuheiði
Hæðarsteinn er varði yfir Bakkusarleiði
en alltaf er þar eitthvað reimt á seiði.

Blönduós
beljur á götunni, hesthús og fjós.
Ferðamannsþyrpingin hungruð og hrelld
hýrgast við vonina um mat hjá Ísfeld:
Nautshalasúpa og nýveiddur lax
nýrnasteik rjúpur og trölleplasax
kaffi með lummum og kleinum
og kossar undir stiganum í leynum.

Vatnsskarð og Víðimýri
viðræður um gömul ástarævintýri
í aftasta sæti. Alnbogaskot og kæti
á hinum bekknum hneyksla þvílík læti.

Giljareitir
guðlaun fyrir að komst aftur ofan í sveitir

Bakkasel
„Kaffið kom sér vel“.

„Hraun er hinumegin“
háfleyg orð um skáldskap og skammir um veginn.

Akureyri
í aftasta sætinu dottar hann Geiri.
Keltan er blaut eftir krakkann
konan við hláturinn fyrtist.
Köttur með glóandi glyrnur
hjá Glerá í myrkrinu birtist.
Rafstöðin framundan, færist á hlið
er fljótlega gengin
- eða öllu heldur ekin -
á snið.
Brekkugata, ljósker, B.P. og Shell
B.S.A., krepptir fætur réttast
geispar og stunur, „góða nótt“, bökin fettast.
K.E.A. framundan, fullt af dömum og herrum
og vonin um að vakna klukkan fimm við
skrölt í mjólkurkerrum.
Akureyringar nota þann helvíska hrossabrest
til að hressa upp á þreyttan og syfjaðan gest.
Bílstjórinn sýgur upp í nefið og svitsar frá.
Syfjaða hersingin röltir á stjá.
Köttur úti í portinu umlar eitt andvöku - mjá.