Hesthúsamokstur | Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Húnaflói – kvæða- og vísnasafn
Um safnið
Ljóð
Lausavísur
Höfundar
Þýðendur
Heimildir

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt  (1280)
Afmæliskvæði  (11)
Ástarljóð  (10)
Baráttukvæði  (3)
barnagælur  (1)
Biblíuljóð  (3)
Brúðkaupsljóð  (1)
Bænir og vers  (1)
Daglegt amstur  (8)
Eftirmæli  (13)
Ferðavísur  (3)
Ferðavísur, Minningar- og erfiljóð  (1)
Formannavísur  (1)
Fræðsluljóð  (1)
Gamankvæði  (18)
Grettir og Illugi  (1)
Háðkvæði  (8)
Hátíðaljóð  (2)
Heilræði  (1)
Hestavísur  (2)
Hindisvík  (2)
Holtavörðuheiði  (3)
Húnaþing  (8)
Húnvetningar  (7)
Hyllingarkvæði  (4)
Jóðmæli  (1)
Jólaljóð  (3)
Kappakvæði  (1)
Lífsspeki  (2)
Ljóðabréf  (6)
Minningar- og erfiljóð  (31)
Náttúruljóð  (48)
Oddi  (1)
Rímur  (1)
Sagnakvæði  (1)
Sálmar  (2)
Skáldsþankar  (44)
Strandir  (2)
Söguljóð  (11)
Söngvamál  (1)
Tíðavísur  (1)
Tregaljóð  (4)
Þululjóð  (1)
Ættjarðarkvæði  (15)
Ævikvæði  (2)

Hesthúsamokstur

Fyrsta ljóðlína:Alltaf má ég moka.
Höfundur:Sigurður Gíslason
Heimild:Blágrýti.
bls.39
Viðm.ártal:≈ 1950
1.
Alltaf má ég moka.
– Púh. Púh.
Eða puða í poka
– Púh.
Engu er um að þoka.
Erfiði til loka.
– Púh. Púh. Púh.
2.
Alltaf sama saga.
– Púh. Púh.
Amstur alla daga
– Púh.
Margt er mér til baga.
Merar stallinn naga.
– Púh. Púh. Púh.
3.
Dugar síst að sýta.
– Púh. Púh.
Flest má fyrirlíta.
– Púh.
Mikið merar skíta.
Mokstri þarf að flýta.
– Púh. Púh. Púh.