Einar Sæmundsson stúdent 1684–1750

Einar var sonur sr. Sæmundar Hrólfssonar prests á Upsum og konu hans Ingibjargar Jónsdóttur.
Bjó hann á hluta af Stærra-Árskógi um 1715- 17, í Fagraskógi 1717-´27, Brekku í Svarfaðardal 1727-´31 og á Brimnesi ( við Dalvík ) til um 1745. Var eftir það fáein ár í Hrísey, er getið þar síðast 1749.
Sagnir herma að hann hafi síðast dvalið á Melstað í Miðfirði og látist þar, eins og segir í þessari vísu:
Einar sótti eitt að Mel
alheimsveg að troða,
fyrrtur lífi fékk þar hel
forðaðist andarvoða.
Einar var   MEIRA ↲

Einar var sonur sr. Sæmundar Hrólfssonar prests á Upsum og konu hans Ingibjargar Jónsdóttur.
Bjó hann á hluta af Stærra-Árskógi um 1715- 17, í Fagraskógi 1717-´27, Brekku í Svarfaðardal 1727-´31 og á Brimnesi ( við Dalvík ) til um 1745. Var eftir það fáein ár í Hrísey, er getið þar síðast 1749.
Sagnir herma að hann hafi síðast dvalið á Melstað í Miðfirði og látist þar, eins og segir í þessari vísu:
Einar sótti eitt að Mel
alheimsveg að troða,
fyrrtur lífi fékk þar hel
forðaðist andarvoða.
Einar var mikill sjómaður og lengi formaður á fiskiskipum, en minna vitað um landbúskap hans og mun hafa efnast lítið. Hann var talinn stúdent að mennt og var oft í þjónustu sýslumanns Eyfirðinga við þinghöld og sá stundum um manntalsþing og hefur verið sæmilega að sér í lögum því hann tók einnig að sér málarekstur fyrir fólk.
Einar var góður hagyrðingur og er mikið af kveðskap hans í handritasafni Landsbókasafns, s.s. lausavísur, erfiljóð, langlokur og sjóferðabragir, m.a formannavísur.
Einar var að eðlisfari fremur mikill fyrir sér, hávær í tali og gat verið meinlegur, eins og sumar vísur hans bera vott um. Átti hann því ýmsa óvildarmenn, en einnig margt góðra vina.
Fékk Einar mikla frægð fyrir djarflegar sæfarir, sagður fara manna best með menn, skip og veiðarfæri, eða eins og segir í vísu Gunnars Pálssonar frá Upsum:
Fór Einar för sína / fram keipa gamm hleypir
etur skipum á opið / ákafur, bláhafið.
Vel stýrir val ára / vaðsætir aðgætinn,
úrtöku árvakur / á fiskinn þrágiskar.
Meðal barna Einars var Björg f. 1716, jarðsett að Upsum, alþekkt undir nafninu Látra-Björg, sem var einnig góður hagyrðingur og er ævisaga hennar til á prenti. ( Svarfdælingar II bls. 320 )
   ↑ MINNA