Fornbýlið Keldur

Á hljóðri stund ég heyri lækjarnið
horfni tíminn kemur fram á svið.
Ég er aftur ung og æskurjóð
á ættarslóð.
Við bjartan læk ég bústað kæran sé
bernsku minnar skjól og öruggt vé.
Ég lifi aftur liðnar stundir þar
- ljúfar minningar.
Og fimmtíu árin faðir minn hér bjó
í forna bænum lifði hann og dó,
innti af höndum ýmis fræðastörf
- af innri þörf.
Fróðleik gamlan festi hann á blað
hér feðraarfur átti griðastað.
Fornum minjum mátti ei grýta á glæ
- í gömlum bæ.
Sögur las hann, fólk í fróðleik þyrst
fékk að heyra orðsins dýru list.
Gamlar sagnir geymast lengi í sál
- og göfugt mál.