Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
ÞjóðhátíðarsöngurFyrsta ljóðlína:Dagarnir, árin og áranna þúsundir líða
Höfundur:Brynjúlfur Jónsson frá Minna-Núpi
bls.1–3
Viðm.ártal:≈ 1875
Tímasetning:1874
Flokkur:Hátíðaljóð
Skýringar
Kvæðið var fyrst prentað í „Víkverja“ 1875, 1 ásamt „Skuggsjá og Ráðgátu„
Í „Víkverja“ hafði 9. vísa tallið burt.* 1. Dagarnir, árin og áranna þúsundir líða,aldirnar hverfandi fleygjast með strauminum tíða. Einungis hann eldast né breytast ei kann, tímar og heimar sem hlýða.
2. Drottinn, hjá þér eru þúsundir ára sem dagar,þú sem með vísdómi heimana’ og tímana lagar. Dýrðin er þín; dásemd á stjórn þinni skín; hlutföllum lífsins þú hagar.
3. Mennina, þjóðirnar, mannkynið gjörvallt þú leiðir,mönnunum, þjóðunum, ævir og bústaði reiðir. Öld eftir öld atvika margbreytta fjöld veg þeirra gegnum þú greiðir.
4. Ár Iéstu myndaða eyna, þar vér skyldum búa,og. þegar tími var, hingað lést feðurna snúa. Þjóð vora þú þúsund um ár hefir nú framleitt við föðurhönd trúa.
5. Afsíðis-landið til íbúðar henni þú valdir,ókomna tímanum geymdan hér þjóðvísi faldir. Bernskan er löng, barátta þjóðlífsins ströng, þroskans er undirbýr aldir.
6. Ljúfri með föðurást liðnum á aldanna degileiddir þú hana og studdir á reynslunnar vegi. Sjálfri að sjer, sannleik og dáðum og þér þroskaðan hug svo hún hne[i]gi.
7. Því skulu hjörtu vor hneigjast að elskunni þinni,herra, sem þjóð vora leiðir að ákvörðun sinni. Hver er, sem má háleitu ráðin þín sjá? Vísdómur manna er minni!
8. Verði því á oss þinn vilji um aldanna raðir,velferðar leitum í trausti þíns hjálpræðis glaðir. Þjóð vor sé þín; þig henni náðugan sýn, vertu vors föðurlands faðir.
9. Tilhögun þína með tilveru vora og hagitilgangi ná láttu þeim, er til blessunar dragi. Dýrðin sje þín! dásemd á þjóð vorri sýn! eilífar aldir það frægi! |
