Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Páll Melsted og Thora Melsted 3. nóv. 1909 (Gullbrúðkaupskveðja frá Kvennaskóla Reykjavíkur)Fyrsta ljóðlína:Blessuð tíð, sem heim ber ykkur hjónum
Höfundur:Steingrímur Thorsteinsson
Heimild:Steingrímur Thorsteinsson: Ljóðmæli eftir Steingrím Thorsteinsson. Fjórða útgáfa. Reykjavík 1925.. bls.329
Viðm.ártal:≈ 1900
Tímasetning:1909
Flokkur:Brúðkaupsljóð
1. Blessuð tíð, sem heim ber ykkur hjónumheillum krýndan gullinn brúðkaupsdag; liðnar tíðir svífa fyrir sjónum, sjáið þessa stund með gleðibrag! Löng var samvist, lofsæl brautin farna, léð var fáum svo að hálfna öld; einstakt dæmi enda mun þess gjarna endurminnst af Snælands barnafjöld.
2. Dagur þver og nálgast tekur njóla,njólan sú sem öllum kveðin er. Þiggið þá frá ykkar eigin skóla óskamálin fram sem berum vér. Njótið gömul gulls í heiðurs sveigi geisla við, er blíðust kvöldsól ljær, og er sest hún sæmdar fylgi degi svo sem heiðnótt beggja minning skær. |