Styrjöld 1939-1945

Friður er rofinn, frelsið í voða,
ferlegar ógnir svífa um geiminn.
Hvað skyldu þau átök okkur boða
sem undir sig vilja leggja heiminn?
Íslendingar þeir unna frelsi.
Ættjörð sinni þeir kröftum fórna,
svo aldrei framar þá hefti helsi
og heimalandi þeir fái að stjórna.

Þjóðareinkenni, mál og menning,
má ei týnast í heimsins róti.
Vígbúnaðarins villukenning
vegur að mörgum banaspjóti.
Hættan er ljós frá ýmsum áttum.
Ötulir skulu standa á verði
íslenskir menn í öllum háttum,
svo enginn sjálfstæði vort hér skerði.

Ógnir, sem fylgja alheims stríði,
ævilangt valda kvöl og pínu.
Öryggisleysi, æstur kvíði,
ef allir sjálfstæði tapa sínu.
Sterkasta aflið öllu ræður
og undir sig leggur smælingjana.
Í heiftarátökum berjast bræður
og byltast til jarðar hjálparvana.

Enginn má þetta ástand dylja,
öfund, hatur og rán á völdin.
Lýðræðismál þeir löngum skilja,
er lyfta frelsinu, - en vígaöldin
samviskulaus í svikum veður.
Sókndjarfir falla, - í valinn hníga.
Einræðisvald á öllu treður
en upp frá saklausum bænir stíga.

Hvenær munu þær ógnir enda
sem yfir gjörvallan heiminn dynja?
Hvar munu þeir að lokum lenda
sem láta saklausa af kvölum stynja?
Þjóðirnar harma, hetjur falla.
Hver á að fylla breyðu skörðin?
Við heyrum einræðis heróp gjalla.
Við heiftarleg átök skelfur jörðin.

Verndið þið Ísland, vættir góðar.
Verndið þið oss frá öllu grandi.
Verndið þið hreysti þeirrar þjóðar
sem þjökuð var fyrr á voru landi.
Verndið þið syni, verndið dætur,
verndið þið trú og þjóðarsiði.
Verndið þið allt sem á sér rætur
til eflingar hinum sanna friði.