Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Elenar ljóðFyrsta ljóðlína:Elen litla kvað so hátt
Höfundur:Höfundur ókunnur
bls.93–95
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Sagnadansar
I 1. Elen litla kvað so hátt,laufið á þann linda, heyrði nykur í vatni lá. Allt er óhægra að leysa en að binda. 2. Elen beiddi föður sinn:laufið á þann linda, „Lofaðu mér til vökunnar inn.“ Allt er óhægra að leysa en að binda. 3. „Þú skalt ei til vökunnar gá,laufið á þann linda, þig kann margur dárinn sjá.“ Allt er óhægra að leysa en að binda. 4. „Fari dárinn sem hann kann,laufið á þann linda, eg skal mig til vökunnar fram.“ Allt er óhægra að leysa en að binda. 5. „Far vel, far vel, dóttir mín,laufið á þann linda, slíkt gjörði aldrei móðir þín.“ Allt er óhægra að leysa en að binda. 6. Elen litla kvað svo hátt,laufið á þann linda, það heyrði nykur í vatni lá. Allt er óhægra að leysa en að binda. 7. Nykurinn tók sinn gangvara grá,laufið á þann linda, setti gylltan söðulinn á. Allt er óhægra að leysa en að binda. 8. Hann tók í hennar hægri hönd,laufið á þann linda, batt hana við sín söðulbönd. Allt er óhægra að leysa en að binda. 9. Riðu þau so með vatni fram,laufið á þann linda, Elen beiddi hvíldar hann. Allt er óhægra að leysa en að binda. 10. „Eg skal gjarnan hvíla þiglaufið á þann linda, ef þú lofar að eiga mig.“ Allt er óhægra að leysa en að binda. 11. „Eg því ekki nenni.“laufið á þann linda, So hvarf hann frá henni. Allt er óhægra að leysa en að binda. 12. Elen snerist heim í leið,laufið á þann linda, hún lofaði guð það varð ei meir. Allt er óhægra að leysa en að binda. II 1. Kristín beiddi föðurinn há:setjum gullsöðulinn á gangvarann væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. 2. „Þú skalt ei til gleðinnar gá,setjum gullsöðulinn á þar er margan dárann að sjá.“ Hin væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. 3. „Piltar, sæki þið gangvarann grá,setjum gullsöðulinn á þar skal Kristín sitja upp á.“ Hin væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. 4. Svo var búið um beislaþing,setjum gullsöðulinn á sextíu bjöllur allt um kring. Hin væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. 5. Kristín reið frá borgarhlið.setjum gullsöðulinn á pípur og simfón sungu við. Hin væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. 6. Kristín reið frá borgarkrans,setjum gullsöðulinn á með henni reið þar sextíu manns. Hin væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. 7. Með henni reið það sama sinnsetjum gullsöðulinn á meyjar tólf og riddarar fimm. Hin væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. 8. Kristín reið svo hart og snjalltsetjum gullsöðulinn á að heyrðist út um landið allt Hin væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. 9. Kristín reið svo hart sem má,setjum gullsöðulinn á það heyrði nennir í vatni lá. Hin væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. 10. Þegar hún nefndi nennir,setjum gullsöðulinn á þá hvarf hann frá henni. Hin væna, við skulum ríða í lundinn þann græna. |
