Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Kvæði af Loga í VallarhlíðFyrsta ljóðlína:Frúin situr í ríkinu
Höfundur:Höfundur ókunnur
bls.271-278
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Sagnadansar
Kvæði af Loga í Vallarhlíð Þau voru börnin brigðusmá 1. Frúin situr í ríkinu,sú kann margt að vinna, að lesa á bækur rúnamál og sauma silkitvinna. — En drósin dillaði þeim hún unni. 2. Frúin situr í ríkinufögur sem rós eður lilja, hennar báðu riddarr tveir með ást og allgóðan vilja. 3. Vilhjálmur hana keyptien Logi hennar bað, svo syrgir hann eftir hana sem fugl við aldinblað. 4. Vilhjálmur hana festi,en Logi hennar missti svo syrgir hann eftir hana sem fugl á aldinkvisti. 5. Þá var Vilhjálmi vífið gefiðen Loga þótti illa, allan bar hann vilja til þess herrans lífi að spilla. 6. Haldið var þar brullaupiðbæði með gleði og gaman. Mánuð einn á nefndri grund voru þau frúin saman. 7. Heim reið hann Logi í Vallarhlíðmeð svo þungu veldi, hvorki neytti hann matar né öls á því sama kveldi. 8. Til orða tók hún móðir hans:„Hví ert þú ókátur, hvort hefur þú í sóttum legið eða ríka frændur látið?“ 9. „Fyrr vilda eg missamína gjörvalla frændur heldur en honum Vilhjálmi vífið gæfist í hendur.“ 10. „Heyrðu það nú, sonur minn,auktu þér eigi þá þrá. Það er ei gott að elska sem annar maður á. 11. Heyrðu það nú, sonur minn,syrgðu ei þitt líf. Þú skalt fara í önnur lönd og fá þér vænna víf.“ 12. „Þó eg fari um Danmörkog víða um önnur lönd fæðist ei undir sólinni kurteislegra sprund.“ 13. Heima sat Logi í Vallarhlíðog gætir sinna eykja, hugsar hann um það árla og síð borgarherrann svíkja. 14. Það var eina vintrarnátt,það vil eg greina fljótt: „Heyrðu það, kæri Vilhjálmur, ráddu nú drauminn skjótt.“ 15. „Heyrðu það nú, Aðallist mín,sofðu þér til náða, það er ekki ríks manns háttur kunna drauma að ráða.“ 16. „Það var minn hinn fyrsti draumurað bjóstu þig til tíða, hvítibjörn þér á móti rann, sárt lét hann þér svíiða. 17. Kvaddir þú hann góðum orðum,svaraði hann þér af þjósti, lagði hann sinn inn þunga hramm fast að þínu brjósti. 18. Láttu þér fylgja röskvan dreng,sárt tók það mitt hjarta, þann sem vel kann sverð að bera og hringabrynju bjarta.“ 19. Úti stóð Logi í Vallarhlíðog þótti langt að bíða á meðan hinn ríki borgarherra klæddi sig til tíða. 20. Úti stóð Logi í Vallarhlíðog þótti sín ævi löng meðan inn ríki borgargreifi klæddi sig til söngs. 21. Út gekk hann Vilhjálmurí silkiskyrtu ein. Þar kom Logi úr Vallarhlíð og vann honum dauðamein. 22. Hann hjó hann með bitru sverði,illa nam það vera, það mun frúin Aðallist um alla ævi bera. 23. „Vel er það nú Vilhjálmur,að sýnt hefur þú þig oss, nú varð eg að launa þér margan leyndarkoss.“ 24. Aðallist sig til kirkju gengurmeð sinn hringinn rauðan, þegar hún kom á kirkjustétt sá hún sinn Vilhjálm dauðan. 25. Laut hún niður að líkinuog gaf því heilagt minni, svo jókst henni harmur strangur hún fór ei lengra að sinni. 26. Til orða tók Logi í Vallarhlíðog tekur svo margs að beiða: „Kjóstu mig nú, ríka frú, fyrir þinn borgargreifa.“ 27. „Þegi þú nú, hinn röskvi drengur,og tak ei slíkt að nefna, sá er nú ei fjærri mér sem hans skal fullvel hefna.“ 28. Hann hjó hann með hvössu sverðiilla unnið víg, glaður reið hann herra Logi heim í Vallarhlíð. 29. Til orða tók hún móðir hans:„Hví er blóðugt sverð svo sem þú hafir verið þig víganna í ferð?“ 30. Logi svaraði sinni móðursvo vel sem hann kunni: „Eg hef vegið þann borgargreifa sem stoltarfrúnni unni.“ 31. Til orða tók hún systir hansmeð svo mikinn grát: „Hulinhjálmur er yfir þeim sem hans mun hefna brátt.“ 32. „Heyrðu það nú, systir mín,berðu aldrei trega. Hún á hvorki son né dóttur eftir hann að vega.“ 33. Sungu þar yfir líkinuvel fimm hundruð manna. „Nú má eg,“ segir ríka frú, „sáran drauminn sanna.“ 34. Frúin situr í ríkinu níu mánuði ein allt til þeirrar stundarinnar er fæddi hún fríðan svein. 35. Barn var borið í kirkjuna innmeð svo miklum seim, fékk hann það í föðurarfinn nafnið aftur í heim. 36. Ólst hann upp í ríkinuhjá kæru móður sín, meyjar héldu honum á loft sem væri hann heilagt skrín. 37. Sveinninn út á leikvöll fermeð sína alla sveina en þegar hann reiður er þá stár til stórra meina. 38. Töluðu þeir inir elstu sveinar,er fram í leikinn fóru: „Nær væri þér þíns föðurs hefna en berja oss svo stórum.“ 39. Sveinninn burt af leikvöll fórmeð sína kinn svo bleika og svo gekk hann í hæga loft, hirðir ei framar um leika. 40. „Heyrðu það, mín kæra móðir,spyrja vil eg þig: Hvað varð mínum föður að bana? Leyn því ekki mig.“ 41. „Þú skalt læra vel skot og sundog stýra vel dönskum hesti, þá mun eg það segja þér á fjögra vintra fresti.“ 42. Vilhjálmur svarar sinni móðursvo vel sem hann kunni: „Snemma vaxa ungum grísi hvassar tennur í munni.“ 43. Aðallist sig að kistu gengur,skortir hana ei fé, blóðdregna tók þar skyrtuna og lagði honum í kné. 44. „Eg get ekki sannarasagt þér heldur en svo, það er hann Logi í Vallarhlíð sem þinn föðurinn vó.“ 45. Til orða tók hann Vilhjálmurvið móðurbróður sinn: „Hvað er nú að ráði hafa þar reiður er hugurinn minn.“ 46. „Heyrðu það, ungi Vilhjálmur,það er mér helst í vil þú setjir þing um landið allt og bjóðir mönnum til.“ 47. Hann lét boð senda og yfirgangaeins sem fært var skjótt herra Loga á þing að stefna bæði um dag og nótt. 48. Til orða tók Logi í Vallarhlíð,hann hélt á gylltum vendi: Hví mun mér svo sterkleg koma stefna og bréf að hendi?“ 49. Til orða tók hún systir hans,fögur sem rós eður lilja: „Hún hefur svein í leyndum alið, hann mun hefna vilja.“ 50. Klæðir hann sig með skikkjusvo og með bjarta hringa, svo reið Logi úr Vallarhlíð að jörðin réð að springa. 51. Svarar hann Logi í Vallarhlíð,hann tekur svo mjög að hæða: „Fyrir hví var mér hingað boðið utan minn gangvara að mæða?“ 52. Til orða tók hann Vilhjálmurvið móðurbróður skyldan: „Hvör er sá hinn mikli maður sem situr með hjálminn gylltan?“ 53. „Eg get ekki sannara sagt þér heldur en svo að þetta er Logi í Vallarhlíð er þinn föðurinn vó.“ 54. „Ekki hef eg of mikiðí föðurgjöldin mín þótt þú mæðir, herra Logi, gangvarana þín.“ 55. „Skyldur er eg kónginumog mikið hef eg traust. Heyr þú Vilhjálmur Vilhjálmsson, þú hefur það bótalaust.“ 56. Það var hann ungi Vilhjálmurer sverð úr slíðrum dró og það var hans ið fyrsta högg, höfuð frá hálsi hann sló. 57. Nóg hafði hann malið gullog svo brenndan seim en móðurbróður á hægri hönd og svo ríður hann heim. 58. Heim hann kom fyrir sína móðurog síðan féll á kné: „Nú hefi eg míns föðurs hefnt en grætt mér gull og fé.“ 59. „Væri það nú með sanni sattsem þú segir mér öngvum skyldi eg í Danmörk halda hærra hóf en þér.“ — Drósin dillaði þeim hún unni. |
