SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 333 - Viðvörun og áminning til iðranarFyrsta ljóðlína:Í blæju eg einni er byrgður í mold
Heimild:Sálmabók Guðbrands (1589). Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Sálmar
Viðvörun og áminning til iðranar
[Nótur] 1. Í blæju eg einni er byrgður í mold,bleika ásján hylur fold. Hátt eigi undir höfði er, hvítan lit að nárinn ber.
2. Horfin
er gjörvöll heimsins lyst,hefi eg veraldar skrautið misst. Sæng er mín sjö fóta löng, sannliga djúp og harla þröng.
3. Allir
hugsi um efnið sittþá er þeir líta bólið mitt. Slíkt fyrir höndum hvör mann á hverfa skrauti í burtu frá.
4. Held
eg líkan heimsins príssem hús sé byggt á veikum ís. Fyrir stormi síst að standa má því sterk er ekki bygging sjá.
5. Þenkta
eg ekki á þennan deyðþví eg hafði öngva neyð. Ormafæða er eg orðinn nú, eigi mér reyndist veröldin trú.
6. Þú
sem gjörir Guði á mótog göfgar hann eigi af hjartans rót hugsar lítið hér upp á þá hraustum fótum þú stendur á.
7. Þú
styggðir Guð í stórri þrá,stigum hans þú lítt gekkst á. Þola skaltu þunga neyð þrýtur vini, kominn er deyð.
8. Einn
á holdi hjúpur er,þú hefur ei meira góss með þér. Þá mest þú treystir Mammon á munt þú hverfa í burtu frá.
9. Fram
mun verða fyrir þig settþað framdir þú með öngvan rétt. Guði síst að gleymist það sem gjörðir þú og hafðist að.
10. Þú
munt þá biðja að björg og fjöllbyrgi þig og hylji öll svo ekki birtist breytni þín, bera munt þú þá hryggð og pín.
11. Höfðingjanna
hylli og trausthorskar eigi mót Drottins raust. Hafir þú ekki heiðrað Krist hreppa muntu dauðans vist.
12. Þó
fyrir lýðum látist þúlifa í alls kyns dyggð og trú dýpt og hæð að Drottinn sér, fyrir dómi hans ekkert hulið er.
13. Allir
rísa upp í sennþá englalúður kallar menn. Daprar standa dróttir þá dómstóli Herrans allar hjá.
14. Hreppa
vondir harða neyð,heljar mega ei öðlast deyð. Í kulda og hita kveljast þrátt, það kann ei þrotna dag eða nátt.
15. Hinir
sem bæði af hjarta og trúheiðran veita Drottni nú munu þá öðlast eilífa dýrð sem aldri af mennskri tungu er skýrð. |