Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3127)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Ár og síð mig í þann munað þyrstiFyrsta ljóðlína:Ár og síð mig í þann munað þyrsti
Höfundur:Jakob Jónsson á Varmalæk
Viðm.ártal:≈ 0
Skýringar
Prestbústaður var reistur á Bæ í Bæjarsveit fyrir Hvanneyrarprestakall en nýi presturinn vildi endilega sitja á Hvanneyri en ekki Bæ. Var sú tilhögun samþykkt á þeim forsendum að prestur ætti meira andllegt samfélag meðal háskólaborgara á Hvanneyri en bænda og bifvélavirkja í Bæ. Orti þá Jakob þetta ljóð:
1. Ár og síð mig í þann munað þyrstiað eiga heima í flokki tignarmanna. Ég skil ei þennan kjánaskap í Kristi að kjósa frekar samfylgd smælingjanna. 2. Svo nái ég óskir almúgans að stillaég ætla í turni fílabeins að dúsa þó að vitin þráfalt muni fylla þungur ilmur refa- og pútnahúsa. 3. Mér er ljóst að æviárin líðaog eflaust slitna mínar gullnu fjaðrir. Það veldur mér svo voðalegum kvíða að verða að hvíla í sömu mold og aðrir. 4. Ég vona það, er hallar hinsta degi,að himnakóngur reyni í sínum önnum að skipa málum svo minn andi eigi ávallt vist með fínum hefðarmönnum. |
