Bragi, óðfræðivefur
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3128)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
A 13 - Pater nosterFyrsta ljóðlína:Ó, Guð vor faðir, sem ert alltíð himnum á
Þýðandi:Gísli Jónsson biskup
bls.25–27
Viðm.ártal:≈ 0
Flokkur:Bænir
SkýringarSálmur þessi er bæn Drottins, Faðir vor, þýddur úr dönsku og birtist í Sálmabók Claus Mortensen 1533, O Gud vor Fader, du som est i Himmerig. Upphaflega er hér um þýskan sálm að ræða, eftir Ambrosius Moibanus, guðfræðing og siðskiptamann í Breslau (1494–1554), Ach Vater unser der du bist. Önnur þýðing þessa sálms er í Sálmabók 1589 (nr. 132) og Graduale 1994. Hélst hann síða þannig í messusöngsbókum til loka 18. aldar. 1. Ó, Guð
vor faðir, sem ert alltíð himnum áhátt yfir oss því andliga, viltu tilbeðinn vera, þitt heilaga nafn, þú lát út breiðast svo vegliga, að það sé prísað ævinliga á jarðríki sem himni. Þitt ríki til komi vor náðliga, sem oss kann friðinn gefa, og hvað þig ekki þakknæmt er það viltu frá oss drífa, svo vér mættum ævinliga í þínu ríki blífa. 2. Ó,
mildi Guð, þinn vilja lát ske á jarðríki,í allan máta það verði, sem út í himnaríki. Þar héðan enginn koma kann né má það fá utan hans vilji verði svá, samt æ og þinn til líka, og gef oss nú vort dagligt brauð við hvert vor sál kann lifa. Eg meina þitt heilaga guðdóms orð, það mættum vér heyra og prísa, með hverju þú oss til sáluhjálpar, þann réttan veg vilt vísa. 3. Vorn
misgjörning og alla skuld forlát oss, Herra,hvað þú af oss kannt styg[g]ður vera viltu með öllu upp gefa, svo líka vér gjörum í sama máta þeim mót oss eru, og hversu þeir oss mjög styg[g]t hafa, það viljum vér klárt upp gefa. Í öngvar freistingar oss inn leið svo vér þar í forförunst, frá öllu vondu þú oss bívara sem sálina kann fordrífa og gjör oss alla saman líka í himnaríki að blífa. Athugagreinar
3.11 fordrífa: hrekja burt.
|
