Söfn

Íslenska

Bragi

Íslenska

Kópavogur

Mosfellsbær

Borgarfjörður

Dalasýsla

Húnaflói

Skagafjörður

Haraldur (Svarfdælir)

Þingeyjarsýslur

Árnessýsla

Vestmannaeyjar

Persónuvernd:

Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn.

Innskráning ritstjóra

Flokkar

Allt (3139)

Afmæliskvæði (14)

Annálskvæði (1)

Ádeilukveðskapur (1)

Ákvæðaskáldskapur (1)

Ástarljóð (32)

Baráttukvæði (1)

Biblíuljóð (2)

Brúðkaupsljóð (9)

Bæjavísur (2)

Bænir (1)

Bænir og vers (25)

Eddukvæði (30)

Eftirmæli (41)

Ellikvæði (7)

Formannavísur (22)

Fræðsluljóð (3)

Gamankvæði (31)

Grýlukvæði (8)

Harmljóð (3)

Háðkvæði (4)

Hátíðaljóð (6)

Háttatöl / Háttalyklar (1)

Heilræði (10)

Heimsádeilur (8)

Helgikvæði (47)

Hestavísur (1)

Huggunarkvæði (2)

Hyllingarkvæði (2)

Jóðmæli (3)

Jólaljóð (5)

Kappakvæði (5)

Konungalof og fyrirmenna (2)

Kveðið fyrir börn (3)

Kvæði um biskupa (6)

Kvæði um heilaga menn (1)

Leppalúðakvæði (1)

Lífsspeki (5)

Ljóðabréf (18)

Matarvísur (1)

Minningar- og erfiljóð (29)

Náttúruljóð (52)

Rímur (204)

Sagnadansar (52)

Sagnakvæði (4)

Sálmar (417)

Sjóhrakningar (2)

Sorgarljóð (1)

Sónarljóð (14)

Særingar (1)

Söguljóð (13)

Tíðavísur (15)

Tregaljóð (6)

Vetrarkvæði (2)

Vikivakar (13)

Vögguljóð (5)

Ýkjukvæði (5)

Þjóðkvæði (1)

Þorrakvæði (4)

Þululjóð (5)

Þulur (2)

Ættjarðarkvæði (54)

Ævikvæði (6)

Ævintýrakvæði (3)

A 12 - Einn fagur lofsöngur að syngja fyrir predikun

Fyrsta ljóðlína:Guð faðir og son og þann heilagi and,

Þýðandi:Gísli Jónsson biskup

Heimild:Sálmabók (Sálmaþýðingar) Gísla Jónssonar biskups.

bls.21–25

Viðm.ártal:≈ 0

Flokkur:Sálmar

Skýringar

Sálmur Lúthers, Nun freut euch, lieben Christen gemein, er frá 1523 og hefur síðan verið álitinn einn höfuðsálma siðskiptanna. Lúther samdi og lagið. Claus Mortensen þýddi sálminn á dönsku 1528 og styðst Gísli við þá þýðingu eða þýðingu Hans Tausens 1553. Í Sálmabók 1589 (nr.. 201) og Graduale 1594, Gjörvöll kristnin skal gleðjast nú er önnur þýðing. Hélst sálmurinn þannig í sálmabókum og messusöngsbókum til loka 18. aldar.

Einn fagur lofsanger að syngja fyrir predikun

Guð faðir og son og þann heilagi and,
hann ber oss prísa og æra.
Hann gjörir miskunn í allra land,
sem vér megum dagliga læra.
Hann hefir auðsýnt stór kærligheit
mót mannsins kyni á marga leið,
sem vér viljum fá að heyra.

Í djöfulsins vald eg fanginn lá,
eg var fordæmdur til dauða.
Mínar syndir mig kvöldu bæði nátt og dag,
eg hafði stóran angist og neyða,
alltíð sökk eg þar djúpara inn,
þar var ei ráð með máttinn minn,
eg var í syndir inn kominn.

Mínir góðgjörningar þeir hulpu mér ei
og kunnu ei dauðann ofurvinna.
Þann sterki djöfull hann sagði: nei,
að láta sína illsku linna
við mig eða nokkra creatur.
Eg var í hans vald af minni nattur,
fordæmdur í eilífa pínu.

Þar var enginn í veröldu til
sá mig forleysa kunni.
Eg vissa ei annað ráðið spil,
utan mátti að helvítis grunni.
Guðs reiði svo sterk yfir mér var
og synda byrði, sem eg nú bar,
fortaptur mátt eg blífa.

Það aumkaði Guð í evigheit,
mína vesöld fram úr máta.
Hann þenkti á sín miskunnar heit
og vildi mér hjálpa láta.
Sitt föðurliga hjarta venti hann til meg
og kostaði þar á fyrir utan svik
það kærasta sem hann til hafði.

Hann talaði við sinn kæra son:
„Það er nú tíð að miskunna.
Þú skalt það gjöra fyrir mína bón,
far héðan og frelsa þá auma
og leys þá út af synda neyð
og slá þú í hel þann harða deyð,
og lát þá með þig lifa.

Guðs son sínum föður hlýðinn var,
hann kom til mín á jörðin,
af einni jungfrú bæði hrein og klár
og vildi minn bróðir verða.
Með leynd færði hann sinn guðdóms stass,
leið allskyns neyð og mikið plass,
því hann vildi djöfulinn fanga.

Guðs son hann sagði: kom þú til mig,
eg vil mig yfir þig miskunna,
eg þoldi þann bitra deyð fyrir þig,
því skaltu mér nú unna.
Nú er eg þinn og þú ert minn
og hvar eg er þar skaltu vera,
þann óvin skal oss ei skaða.

Hver hefir heyrt stærri kærligheit
en dauðann fyrir óvini að líða.
Það hefi eg alleina gjört fyrir þig,
svo þú skalt með mér blífa.
Eg er þann eini sem hjálpa kann,
því komið til mín bæði kvinna og mann,
oss skal rétt enginn aðskilja.

10.

Mitt blóð það flýtur upp á jörðina niður,
eg bar minn kross með mæð.
Eg leið fyrir þig þann harða deyð,
tak trú og lær Guðs fræði.
Mitt líf yfirvinnur þann deyð,
með makt allt heimsins brot var á mig lagt,
því ertu hjálpligur orðinn.

11.

Á himna igjen til föðurs mín
fer eg frá þessu erfiði.
Þar vil eg vera meistari þinn,
minn anda eg þig sendi,
sem þig í angist treysta skal
og leiða þig upp í himnasal
og láta þig með mig lifa.

12.

Hvað eg hefi gjört, undirvísað og lært,
það skaltu gjöra og læra,
hvar með mitt ríki verði upp fært
mér sjálfum til lofs að færa.
Við manna setningi þig vel forvara
sem kristiligan rétt vill frá þig draga,
það gef eg þér til kenna.

13.

Þú skalt predika þann kristiliga trú
sem eg bífalar að læra.
Elskið hver annan bæði seinna og nú,
það skal mitt boðorð vera.
Fyrir djöfuls lærdómi vakta þig,
því hann er falskur og skaðsamlig.
Guðs orð blífur ævinliga.

Athugagreinar

1.2 æra: so. heiðra, lofsyngja.
3.5 creatur: skepna, sköpunarverkið.
7.5 stass: dýrð, auður, sbr. Fil. 2.6–8.
7.6 plass: erfiðleikar, óþægindi.
11.1 igen: á ný, aftur.