A 04 - Að syngja fyrir predikun

Sálmurinn er fjögur erindi, þýðing á sálmi Lúthers, Nun bitten wir den heiligen Geist. Sá sálmur byggir á latnesku versi, leisu, frá 13. öld. Gísli biskup þýðir sálminn úr dönsku. Í dönskum sálmabókum siðskiptatímans voru þrjár mismunandi þýðingar þessa sálms og mun Gísli hafa notað þær allar í þýðingu sinni. Reyndar er þetta einn þeirra sálma sem Finnur biskup Jónsson telur Ólaf Hjaltason hafa þýtt. Guðbrandur birtir þessa þýðingu í Sálmabók 1589 (nr. 91) þó að hún sé „ein hinna langlélegustu sálmaþýðinga   MEIRA ↲

Sálmurinn er fjögur erindi, þýðing á sálmi Lúthers, Nun bitten wir den heiligen Geist. Sá sálmur byggir á latnesku versi, leisu, frá 13. öld. Gísli biskup þýðir sálminn úr dönsku. Í dönskum sálmabókum siðskiptatímans voru þrjár mismunandi þýðingar þessa sálms og mun Gísli hafa notað þær allar í þýðingu sinni. Reyndar er þetta einn þeirra sálma sem Finnur biskup Jónsson telur Ólaf Hjaltason hafa þýtt. Guðbrandur birtir þessa þýðingu í Sálmabók 1589 (nr. 91) þó að hún sé „ein hinna langlélegustu sálmaþýðinga sem Guðbrandur byskup hefur notað, þótt ein sé hinna skástu Gísla byskups, og er undarlegt hve mikið Guðbrandur byskup hefur hér látið standa óhaggað. Líklegt er að hann hafi lofað þýðingunni að fljóta af því að hún hafi verið orðin almenn í kirkjusöng og vegna lagsins.“[1] Guðbrandur bætir við í 2. útgáfu Graduale 1607 eigin þýðingu við hlið þýðingar Gísla. Magnús Stephensen endurþýddi sálminn 1801 og hélst sú þýðing allt til 1972. Magnús setur viðlagið: Herra, heyr þá bón, í stað kirieleyson. Í Sálmabók 1886 er bætt við þýðingu Helga lektors Hálfdánarsonar við þennan sálm, Guð helgur andi, heyr oss nú. Hjá Helga er viðlagið, Streym þú, líknarlind. Er hann þannig í Sálmabók 202, nr. 519.

            Lagið byggir á hinni fornu sekvensíu og fylgdi sálminum frá öndverðu í þýskum sálmabókum og eins þeim dönsku, sem og Graduale Jespersen.