Deprecated: pg_query(): Automatic fetching of PostgreSQL connection is deprecated in /var/www/bragi/ljod.php on line 28
SöfnÍslenskaÍslenskaPersónuvernd:
Vefurinn safnar engum upplýsingum um notendur sína. Leturgerðir eru frá Google sem skráir notkun á þeim.
Vefkökur eru aðeins notaðar til þess að halda utan um innskráningar þeirra sem annast efnisstjórn. |
Flokkar
Allt (3139)
Afmæliskvæði (14)
Annálskvæði (1)
Ádeilukveðskapur (1)
Ástarljóð (32)
Baráttukvæði (1)
Biblíuljóð (2)
Brúðkaupsljóð (9)
Bæjavísur (2)
Bænir (1)
Bænir og vers (25)
Eddukvæði (30)
Eftirmæli (41)
Ellikvæði (7)
Formannavísur (22)
Fræðsluljóð (3)
Gamankvæði (31)
Grýlukvæði (8)
Harmljóð (3)
Háðkvæði (4)
Hátíðaljóð (6)
Heilræði (10)
Heimsádeilur (8)
Helgikvæði (47)
Hestavísur (1)
Huggunarkvæði (2)
Hyllingarkvæði (2)
Jóðmæli (3)
Jólaljóð (5)
Kappakvæði (5)
Kvæði um biskupa (6)
Leppalúðakvæði (1)
Lífsspeki (5)
Ljóðabréf (18)
Matarvísur (1)
Náttúruljóð (52)
Rímur (204)
Sagnadansar (52)
Sagnakvæði (4)
Sálmar (417)
Sjóhrakningar (2)
Sorgarljóð (1)
Sónarljóð (14)
Særingar (1)
Söguljóð (13)
Tíðavísur (15)
Tregaljóð (6)
Vetrarkvæði (2)
Vikivakar (13)
Vögguljóð (5)
Ýkjukvæði (5)
Þjóðkvæði (1)
Þorrakvæði (4)
Þululjóð (5)
Þulur (2)
Ættjarðarkvæði (54)
Ævikvæði (6)
Ævintýrakvæði (3)
Formannavísur yfir Vestmannaeyjar 1821Fyrsta ljóðlína:Vakni þjóð, því vakna ljóð
bls.52-55
Viðm.ártal:≈ 0
Tímasetning:1821
Flokkur:Formannavísur
1. Vakni þjóð, því vakna ljóð,veran fróð, alhaga. Svinnu bjóða sínum slóð, send[ir] góða daga. 2. Því mun fegin Ormsbólsey,eyru hneigja að sóni. Valdsmenn segja: ég vil með fley á Vestmannaeyjafróni. 3. Bergman Magnús, mastra- vagn,m[eður] hagnaðarins. Stýrir, bragna gleður gagn. bjóða fagnaðarins. 4. Forki ráða, fylltum dáð,farsæld bráð um [höf]in. Veitast tjáð, af lög sem láð, lukku og náðargjöfin. 5. Kjarnagrundar göltin mund,gæfu bundin leiðir. Marga stund við bárublund brjóstum undan freyðir. 6. Einari tel með öruggt þelæru vel forþénta. Dýrt fram setur Daníel í dulur elementa. 7. Presta, dýrum búning, býrblossann skýrir hýra. Mein um flýr sá fleina týr fróns og hlýra mýra. 8. Berg í letri greint ég getGang, sem metur við hann. Stömp fram setur straums á flet, strengja vetur liðann. 9. Kýfist leiðin, aldrei kveið,upp ei beið með flekann. Lætur skunda um laxaleið, lagar breiða drekann. 10. Jón í kláru, hreppstjórn hár,heiðri nær oft seggja. Hjört með báru haf um gár, hann er ára tveggja. 11. Seggs er slegti sæmilegt,sveitarmegt tignaður. Lúin þekkti fjöru frekt, friðs og spektarmaður. 12. Gáfum fylltur, guðs af vild,gáir skyldu sinnar. Veitt af mildi, gjöf er gild, gæfu og snilldarinnar. 13. Sveit, með granna siðprúðan,Sveigir fann ég hýra. Álfrún rann en Oddur kann Ey -Vestmanna stýra. 14. Magnús biður: legg mér lið,lofðung, grið sem veitir, þá ég iðinn fer með Frið í fiskimiða-leitir. 15. Krókinn egnir einatt fregn,af hans vegnun dunar. Afla þegn, með orku megn, öldur gegnum dunar. 16. Guðmund Dala heyri ég halheita í tali ljóða, Straums um bát, er stilltum skal, stýra vali slóða. 17. Heim með þrifin happa klifheldur dríf þá nauði. Dug ei lifa, sogs að svif, með sveitans lifibrauði. 18. Dugnað þreyta, drjúgum veit,dracons sveita lundur. Farsæl beitir fólks með sveit, flóðs á reit Geirmundur. 19. Rifs af gröndum höppin hönd,hittir bönd um fjallar. Máls af löndum, lögin vönd, lystugt öndin gjallar. 20. Pálsson Jón um Laxalónlukku þjónar einni. Þó boðar tóni að bragna frón bíða tjón ei neinni. 21. Andar hvasst, að kyljukast,kaðal, basta tíum. Hafs um rastir hentugast, Hauki mastra-fýjum. 22. Sveinn, dragreipa Svan með greip,sérlega hleypir, stýrir. Vel auðsveipan gróða greip gl[eður] hripa fyllir. 23. Sá ber haglegt handa lag,hlýtur jaga sjórinn. Þá klifjaður vagar kvöld og dag kulborðs staga jórinn. 24. Menn tilgjallar mælsku snjallMagnús, kall á Löndum. Áfram lullar eins og jall á báru vallar gröndum. 25. Söfnin dregur svona við vegsettur mjög að þegja. En málsskaps hegðan heiðarleg! en hvað er ég að segja?! 26. Mönnum banna málþvaran,má ei þannig vera. Lofstýr annar enginn kann allra manna bera. 27. Fátt hef ég digtað vits af vigt,Varanligt í sveitum. Út nú byggt og undir þryggt, öðrum svo lystugt heitum. 28. Máls fordild í gjörð og gildgeði fyldi ei siðum. En þéna í trylltri þels óvild því sem skyldan bíður. 29. Himnaræfurs herra, svæf,Háskann, sæ varlega. Fólk svo hafi frama gæf farsæld ævinlega. (Vísa 29. þriðja lína, orðið ‚gæf‘ breytt vegna ríms en í handriti stendur ‚gjöf‘) 30. Sérhvör uni atskömmtun,alls þó bruni um löndin. Gróða umbunin gefa mun guðs miskunnar höndin. 31. Kvists í miðið þurfi þiðþjóð til griða sprottins. Jafnan yður leggi lið líkn og friður drottins. |